شماری از دخترانیکه قبل از مسدود شدن دروازههای دانشگاهها بهروی شان در آستانه فراغت قرار داشتند، اکنون میگویند که آرمان فارغالتحصیل شدن را باخود به خانه بردهاند. در عین حال برخی از استادان دانشگاه میگویدکه تعلیق تحصیل دختران به آنان صدمه روحی و روانی زده و به مرور زمان ظرفیتهای علمی را پایین میآورد.
به گزارش انصار، شماری از دخترانی که در آستانه فراغت از دانشگاه، قرار داشتند، اکنون از بیسرنوشتی رنج میبرند. آنان میگویندکه همصنفان پسر شان فارغالتحصیل شدهاند، اما آنان همچنان در انتظار اجازه یافتن به دانشگاه ها میباشند.
مرضیه حسینی، یکتن از دختران باز مانده از تحصیل میگویدکه او هر روز را با افسردگی سختی میگذراند و نگران است که سرانجام آینده اش چه خواهد شد!
در عین حال مروه امینی، با افسرده حالی میگویدکه فراغت از دانشگاه همچون دردی بیدرمانی در قلبش مانده است.
وی گفت:"روز بسته شدن دانشگاه بدترین روز زندگی من بود. آن روز ما امتحان داشتیم و پارچه امتحان را تحویل استاد کردیم و برگشتیم به خانه. از آن روز تاکنون در انتظار شروع دوباره درسها میباشیم. اما فایده ندارد و آرزوی فارغ شدن همچنان رویای ما است."
در عین حال شماری از کارشناسان و استادان دانشگاه ها به این نظر استند که منع تحصیل دختران باعث سرکوب شدن ظرفیتها و توانایی آنان شده و در کل باعث عقبگرد جامعه خواهد شد.
این درحالی است که تحصیل دختران در دانشگاههای دولتی و خصوصی در ماه قوس 1401 طی فرمانی به تعلیق در آمد و دلیل آن فراهم نبودن شرایط مناسب گفته شده است. اما اکنون که یک سال از آن میگذرد هنوز از بازگشایی دانشگاهها خبری نیست.
گفتنی است که قبلا مؤسسه پاملرنه در گزارشی گفته بود که تعداد دخترانی که در افغانستان از آموزش بازماندهاند، به ۸۰ درصد یا ۲.۵ میلیون نفر رسیده است.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/28714